من اهر ، هریس ، و ورزقان ام
منم فراموش شده زیر آوار
فشرده در اسارت زمین
آواى آلام موت من در گوش ها داد مى زند،
سکوت تو محسوس است در میان این داد و بیداد
آلام من همدم و همدرد را خطاب مى کنند
در فراموشى آوار من بحرین و سوریه و و و و ...نیستم
من نیستم
تو در قبال آلام من اینچنین سکوت نکن ...
کجایى صدا و صوت ...کجایىد مرغ هاى خبر
من اهر ، هریس ، و ورزقان ایران زمینم
پ.ن: سکوت خبر را با فعل حال صرف کنید .