فانوس های شادی

بار دیگر برگهاى خشکیده و بی رنگ و آن شاخه ها و تنه های بی رونق درختان مات و بهت زده مى درخشند ، فانوسهایى که در قدیم روشنایى بخش خانه و کوچه بودند بر روى دروازه هاى خانه ها ، بر نبش کوچه ها نصب مى شوند. آری ....٬ نصب مى شوند تا تمام مخلوقات خداوند کدورت و حزن را به فرح و شادى مبدل کنند .   

                                              

چقدر رایحه ى برخاسته از میراث نیمه شعبان زیبا و دلنشین است ، همه جا بوى خوش و معطر این میراث به مشام مى خورد ،این رایحه که لطافت بخش هوا و محیط است، قلبها را قریب و ذهنها را منور و به سوی شادی سوق می دهد .  

چه چیزی آرامش بخش تر از تماشای مرغ دریایی بر روی یک فانوس دریایی عظیم می باشد، 

چه چیزی بهتر از هلهه هاى برخاسته از حنجره های طلایی زنان جنوب  ،  

چه چیزى بهتر از نذر و قربانیها ،  

چه چیزى بهتر از نواى چنگ و سرود آرام جنوبی ، 

چه چیزی بهتر از نثار کردن الفاتحه براى اهل قبور ،  

چه چیزی بهتر از پختن حلیم(هریس) و زولبیا بى بى ،  

چه چیزی بهتر از روزه نیمه شعبان ، 

چه چیزی بهتر از فانوس هاى مزین شده بر دم خانه ها ،   

چه چیزی بهتر و شادتر از لحظاتى که کودکان لباسهایی به رنگ شادى بر تن انداخته و به کوچه ها روانه مى شوند و با دستهاى کوچک.. معصوم و نجیبشان به سوى بزرگترها طلب هدیه نذر کرده نیمه شعبان را بخواهند !! باید شوق و شعف این کودکان را دید ...  

و چه چیزى بهتر از احیاى سنت دیرینه ای که در یک شب معنوى گنجیده شده باشد و احیای این شب معنوی با مفاهیمی از سنت دیرینه و کهن مردمان جنوبى جشن گرفته شود! که متاسفانه سالیان است که این مفاهیم سنتى لون(رنگ) سابق خود را باخته و مهجور مانده است ٬ در گذشته ی نه چندان دور مایه شور و شوق عموم مردمان جنوب بود . بخصوص بندرلنگه و شهرهای توابع آن ٬ قشم و جزایر نزدیک آن ٬ و میناب و روستاهای توابع آن ... 

                 

به هر حال رایحه اى که فقط سال به سال مشامها را معطر می کند یادآور سنت کهن جنوبیهاست ٬یادآور نسیم رحمت و عطا ، محبت و تقرب و خلوص ٬یاد آور اعمال خیر و نیک ٬دورى از صراط شیطان ، و علی الخصوص یادآور میلاد آخرین امام شیعیان ...  

ربط: همزمان با جشن هاى سرور و شادى در ایران ، کشورهاى حاشیه خلیج فارس مانند قطر و امارات عربى متحده ، کویت ...مراسم نیمه شعبان را بنامهای مختلف ویژه هر کشور "کرنعکوه-قرقیعان - حق اللیلة- لیله النوافل " جشن مى گیرند که این جشن ها بویى به لطافت و نزاهت سنت دیرینه دارند . انواع و اقسام شیرینى هاى سنتى و محلى که تقریبا شبیه شیرینى هاى هرمزگان و خوزستان مى باشد به همسایه ها ٬ فامیل و دوستان تقدیم مى کنند و کودکان با لباسهاى سنتى و بسیار زیبا حق عیدى خود را از خانه ها ى همسایه و دوستان دریافت مى کنند . همچنین این جشن و مراسم یک نوع آمادگى براى استقبال ماه مبارک رمضان نیز بشمار مى رود که شبیه همین مراسم در ۱۵ ماه رمضان نیز احیا می شود. و قرقیعان را اینجا ببینید ..  

پ.ن: مراسم چراغ برات - مشهد