زنم براى همیشه بر این ساحل قدم ...
میان ماسه ها و کف ها...
باد، کف دریا را از بین خواهد برد مد دریا آثار پایم را محو خواهد کرد.
و اما دریا و ساحل تا ابد جاودانه باقى خواهد ماند .
(جبران خلیل جبران)
پ.ن : وبلاگ بنگرى تا زمانى نا مشخص بروز نخواهد شد اما در صورت امکان، دست نوشته هایتان را خواهم خواند و همیشه بیادتان خواهم بود . ضمناً تقریبا یکسال از ایجاد این وبلاگ مى گذرد واقعاً تجربهای بس جالب و متنوع بود و امیدوارم همچنان باشد. دوستانی از قِبَل وبلاگ یافتم که گاه مرهم درد بودند و گاه به وجود آورنده درد! و دوستانی هم یافتم که واقعـاً عزیزند ...دوستدارشون هستم ... و احساس میکردم از یک قبیله باشیم!از همه دوستانی که در طول این یک سال با کامنت های زیبایشان به بهتر شدن این وبلاگ کمک کرده اند و به من دلگرمی داده اند و در رشد من سهیم بودند، ممنونم و کمال تشکر را دارم.
شاد و موفق بشی..